Müşfik Bir Millet(tik) Biz; Ne Oldu Bize?

“Hz. Peygamber, Medine’ye hicret eden Muhacirleri, Medineli ensarla kardeş ilan etmiş, bunlardan Abdurrahman bin Avf ile ensardan Sad bin Rabia’yı da bu şekilde eşleştirmişti.

Medine’nin varlıklı ailelerinden ve Ensarın ileri gelenlerinden olan Sa’d bin Rabia, Abdurrahman bin Avf‘a; “Benim çokça malım var, yarısını sana vereyim.” dedi.

Abdurrahman bin Avf, ona; “Allah malını sana mübarek etsin ve bu güzel davranışının ecrini versin. Sen bana bir ip ver ve pazarın yolunu göster yeter, ben kendim kazanırım.” dedi.”

-o-

Yakışıklı bir gencin, aslında daha bir çocuğun fotoğrafına bakın.

Adı Hamza Acan.

Daha 17 yaşında, bıyıkları yeni terlemiş, gencecik bir Suriyeliydi.

Di’li geçmiş zamanda kaldı onun aziz hayatı…

Emin belde olarak saydığı Türkiye’ye, Müslüman kardeşlerinin yanına hicret etmişti ailesiyle birlikte Suriye’deki savaş nedeniyle. Aynı Abdurrahman bin Avf gibi kardeşlerine, “Bana pazarın yerini gösterin.” demişti ve Bursa’nın Gürsu ilçesinde her çarşamba günü kurulan semt pazarında çalışmaya başlamıştı ailesinin geçimi için muhacir Hamza.

2003’te Suriye, İdlib’te dünyaya gelmişti Hamza; 8 yıl önce, daha 9 yaşındayken İdlib’e yönelik saldırılardan kaçarak Türkiye’ye sığınmıştı ailesiyle. Bursa Valiliği İl Göç İdaresi Müdürlüğü’ne kayıtlıydı ve geçici “koruma” (!) statüsüne sahipti ailesiyle birlikte.

-o-

“Medine’de Müslüman bir kadın, bazı şeyler satmak üzere Yahudi Kaynuka oğulları pazarına gitti. Geçimi için satacağını sattıktan sonra, ziynet eşyası almak için Yahudi bir kuyumcunun dükkânına girdi ve oturdu. Yahudi kuyumcu ile arkadaşları, Müslüman kadının başını açıp yüzünü görmek istediler. Kadın buna izin vermeyince, onlardan bir tanesi, kadının arkasına geçip, eteğinin arkasını habersizce sırtına iğneyle tutturdu. Onlardan rahatsız olan kadın, oradan çıkmak için ayağa kalkınca, mahrem yerleri görüldü. Yahudiler buna kahkahayla gülmeye başladılar. Feryat eden Müslüman kadın yardımına, oradaki Müslümanlardan birisi koştu ve Yahudi kuyumcuyu öldürdü. Yahudiler de toplanıp o Müslüman genci şehit ettiler. Hadiseyi öğrenen Hz. Peygamber, Benî Kaynuka Yahudilerine karşı savaş açarak, kalelerini kuşattı. 15 gün süren kuşatmadan sonra Yahudiler teslim oldular ve Medine’den sürüldüler.

Hicretin ikinci yılında yapılan ve sebebi, Müslüman bir kadının haysiyetini korumak olan bu savaş Hz. Peygamber’in resmen ilan ettiği ilk savaştı.”

-o-

Hz. Hamza gibi aslan yürekli bir çocukmuş meğer Hamza da; bizi lanetli bir şekilde cesaretine, yüreğine, imanına şahit ederek gitti.

Her iki hikâyenin de kahramanıymış Hamza; her iki hikâyenin kahramanlığı, bu gencecik bedende tecessüs etmiş.

Tarih, 15 Temmuz 2020’de bir erkeğe, bir yiğitliğe daha şahit olmuştu.

Gürsu’nun semt pazarında, tezgâhtan aldığı ürünün kalitesine itiraz eden Suriyeli Müslüman bir kadın, pazarcı kılığındaki çıyanların, ancak sürüyle gezebildiğinde cesaretlenebilen çakalların hakaretine maruz kalmıştı.

Çölde aslan avlayan Hamza’nın adaşı yiğit çocuk, “neme lazımcı” bizler gibi sessiz kalmadı ve Gürsu semt pazarındaki Yahudi pazarcılara yaptıklarının yanlışlığını anlatmaya çalışarak, o Müslüman kadına sahip çıktı.

Karşısında insan yoktu; çakallar vardı; laftan, sözden anlamazlardı onlar.

Hamza’ya, akbaba sürüsü gibi çöktü leş yiyici 4 tane insan suretindeki köpek; yere yatırıp, elini kolunu tuttukları Hamza’nın kafasını taşla ezdiler.

Sana kıyanlar, kısa zaman sonra çıkacakları hapishanede ve sonrasında, bir Suriyeliyi nasıl yere yatırıp, kahramanca dövüp öldürdüklerini anlatacaklar. Olmayan vicdanları hiç sızlamayacak. Hiç üzülmeyecekler, kendilerine bir iğne batırılsa bile acıyan canları gibi bir canı acıttıklarına, kendileri gibi bir ananın evladına kıydıklarına. Allah’ın ateşi onları bekliyor olacak; hem de senin ruhunu teslim edişinden bile hızlı.

Ağır yaralı kaldırıldığı hastanede, sabah 3’te şehit oldu Hamza.

DMR isimli bir yerel haber sitesi ile Arapça yayın yapan Baladi-News sayfasının dışında Hamza’nın ölümü ajanslar için haber değeri taşımadı.

Sen şehitsin çocuk; seni katledenlerin hesabına ebedi cehennem ateşini düşürmüş bir şehitsin. Bizi buna şahit ettin.

Yetmedi mi bu?!

Zulme sessizliğimize, gündelik hayatımıza hiçbir şey olmamış gibi devam edişimize, dünyaya gelişimizi kendi maddi konforumuzda arayışımıza, “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” deyimine göre yaşadığımıza da sen şahit oldun Hamza.

Zaten üzerimizde bu kadar sessizlik zilleti varken, bir yük de sen vurdun sırtımıza be Hamza; Allah, sana rahmet etsin, makamın cennet olsun; oraya Reyyan kapısından giresin inşallah.

Sen musalladayken, “Hakkınızı helal ediyor musunuz?” diyen imamı duyacak, son namazının cemaatine iştirak edecek bir mesafede değildim, ama varsa (!) bir hakkım, sana helal olsun çocuk.

-o-