Mübarek Ramazan’ı şerif ayı geldi pandemiden dolayı işsiz kalan yüzbinleri unutmayalım
Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir. (Hadisi Şerif)
Komşularımızdan ihtiyaç sahibi ve mağdur olanların; dinine, mezhebine ve ırkına bakmadan muhtaç olanlara yardım etmeliyiz. İhtiyaçlarını karşılamak insani ve İslami vazifemizdir.
İyilik, yüzünüzü doğu ya da batı cihetine dönmeniz değildir. (Gerçek anlamda) iyilik, Allah’a, Ahiret Günü'ne, meleklere, Kitab’a ve nebilere inananların; sevmesine rağmen malı, yakın akrabaya, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa, dilenenlere ve kölelere verenlerin; namazı kılıp, zekâtı verenlerin; söz verdiklerinde sözlerine bağlı kalanların; fakirlik, hastalık ve savaş zamanında sabredenlerin yaptığıdır. İşte bunlar sadık olanlardır. Bunlar takva sahiplerinin ta kendileridir. (Bakara- 177)
Ramazan ayı itibariyle genellikle Müslümanlar zekatlarını Ramazan ayını milat sayarak bu ayda verirler. Ramazan ayının iklimine bizi kavuşturacak olan Allaha hamdü senalar olsun.
2020 Mart aylarının ortalarında bilindiği gibi korana virüsü Türkiye’de de görüldü. Bundan dolayı birçok iş yeri kapatıldı işçi ve emekçilerimiz işlerinden oldu. Bir gün bir işçi arkadaşımızla sohbet ederken lokantada garsonluk yaptığını ve aldığı 100 TL yevmiye ile ayı denkleştirebildiğini salgından dolayı iş yerinin kapandığı sigortası olmadığı için çıkmazda olduğunu belirtti. Bu söylemi beni çok etkiledi.
Hükümetin yanlış üretim politikası ve israfta aşırıya gitmesi de bu enflasyonun Tabi ki bu emekçi kardeşlerimizin maaşlarına yansımadı.
Diyanet işleri başkanının bu yıl verilmesini açıkladığı fitre miktarı 4 kişilik bir ailenin fitresinin asgari ücretten yüksek olduğunu gösterdi.
Bu demektir ki asgari ücretli olan kardeşlerimiz fakirlik ve yoksulluk içerisindeler. Bizler nedense komşularımızı, akrabalarımızı, mahallemizi, ilçemizi, ülkemizi görmüyor yurt dışında ki ihtiyacı olan mazlum kardeşlerimizi ziyadesiyle görüyoruz.
Bu konu oldukça hassas bir konu. O yüzden üstüne basarak ifade etmem gerekir ki; biz yurt dışındaki mazlum kardeşlerimize de yardım etmeli, ihtiyaçlarını gidermek için katkıda bulunmalıyız. Ülkemizde mağdurlar fazla iken öncelikle ülkemizdeki mağdur insanları da görmeliyiz.
Ziyaret ettiğimiz evlerden bazılarında ayladır kırmızı et yemediklerini işitti kulaklarım. Evin babası çalışan bir insandı, miskin değildi. Elektik, su, doğal gaz, okul masraflarından yettiremiyordu sadece…
Et yiyemeyen çocukların olduğu bu ev maalesef yardım kuruluşlarına çok yakın olan bir semtteydi. O kuruluşlar Türkiye başta olmak üzere dünyanın birçok yerine yardım eden kuruluşlar… Hayat pahalılığının çok yüksek olduğu bir zamanda kendi insanımızı görmeli o evleri daha çok ziyaret etmeliyiz.
Bu demek değildir ki biz yurt dışındakilere yardım etmeyelim, asla! Elbette Yemen’de Suriye’de, Afrika’nın değişik beldelerinde bizlerden yardım bekleyen mazlumları unutmayacağız. Ama kendi insanımızı es geçerek oralara gitmeyi hakkaniyetli bulmuyorum.
Bu vesileyle ramazan ayını en güzel şekilde geçirmenizi temenni ediyorum.
“Biz istiyoruz ki ezilenleri yeryüzünde önderler yapalım.” (Kasas-5)
Vesselam..