“O halde, Rabbin için namaz kıl, kurban kes.” (Kevser Suresi 2. Ayet)
Dünyayı sarsan pandemi sürecinde çok büyük sarsıntılar yaşadık. Salgın süreci nice değerimizi bizden aldı ve toplumlarımızı acılara boğdu. Bir buçuk yılda üç acı ve buruk bayram geçirdik, garip bir şekilde. Bu dönemde hep eski bayramlar ve dostluklarımızla avunduk.
Hamdolsun bu yıl Allah bizlere yeniden güzel bayram yaşayabilme fırsatını verdi. Salgın sürecinde Kurban iklimini değerli kılmak adına fazlaca dua etmiştik. Şimdi Gelin bu bayramı bayrama yakışır şekilde hep birlikte idrak ederek kutlayalım. İnanınki çok zor değil, sadece kırk yıl geriye gittiğimizde nasıl büyüğüyle küçüğüyle coşkuyla yaşadıysak, o güzellikleri yaşamak tekrardan bizlerin elinde. Yeter ki vira bismillah diyebilelim.
Çocukken hatırlıyorum, günler öncesinde bayram hazırlıkları yapılırdı. Hele ki Kurban Bayramlarına daha bir coşkulu hazırlanırdık. Önce kurbanlıklar alınır evin bahçesinde beslenirdi ve kurbanlıklar bayram gününü bizle beraber beklerdi.
Bizim için bayram demek, yeni bir kıyafet, yeni bir iskarpin (ayakkabı) demekti. Bayram sabahını iple çekerdik. O gece elbisemiz ayakkabımız başucumuzda dururdu. Sabah olunca büyüklerimizle beraber bayram namazına gider teşrik tekbiri getirir ve ardından bayram namazını kılarak camiden ayrılırdık. Camiden ayrıldıktan sonra ellerimizde ekmeklerle evlerimizin yollarını tutardık. Ev halkıyla bayramlaştıktan sonra tanıdığımız, bildiğimiz evlere gider harçlıklarımızı ve şekerlerimizi alırdık. O güzel günlerde herkesin birbirine verecek çok şeyi vardı. Sevgi, hoşgörü ve ayrıca bayram küsleri barıştırırdı. Büyükler ziyaret edilirdi. Büyüklerimiz kurbanı keser, annelerimizde o kurban etiyle hazırlayacağı yemekleri yapardı. Eminim hâlâ hepimizin damağında kalmıştır, anılarda hatırlansa da. O zamanlar buzdolabı olmadığından mıdır, yoksa paylaşma duygusunun yara almamasından mıdır, takdir sizin herkes kurban etini komşularına dağıtırlardı. Şimdiki gibi difrize atılıp kavurma ve sucuk olmazdı.
Artık bayramlar çoğu aile için tatile dönüştü. Yaşlılarımız ve hatta ne yazık ki mezarlıklar ziyaret edilmiyor. Gelin bu bayram beş yıldızlı otellere gitmeyelim, sahillere gitmeyelim; sılayı rahim yapıp, darülacezeleri ziyaret edelim, hastanede kalan hastaları ziyaret edelim. Sevdiklerinden uzakta olan yaşlılarımızın ellerini öpüp, gönüllerini alamıyorsak bayram bayram mı olur? Bu bayram yeni giysilerden mahrum kalan çocukları, gözleri yolda bizleri bekleyen büyükleri sevindirelim, gönüllerini alalım, komşularımızla bayramlaşalım. Bu şansı değerlendirelim.
Bir dahaki bayrama kavuşmak dileğiyle, tüm İslam âleminin ve insanlığa barış, özgürlük, ve onurlu bir yaşam gelmesi dileğiyle, nice bayramlara. Bayramınız mübarek olsun.
Bu yazımı Rabbimizin şu ayet-i kerime ile bitirmek istiyorum:
“Fakat onların ne etleri ne de kanları Allah (c.c) 'a ulaşır. Lâkin O'na ulaşan tek şey, kalplerinizde beslediğiniz takvâdır, Allah (c.c) saygısıdır. O bu hayvanları size âmâde kıldı ki, sizi doğru yola eriştirdiği için O'nun yüceliğini ilan edesiniz. Öyleyse güzel davrananları müjdele” (Hacc Suresi 37. Ayet)
Vesselam