On bir ayın sultanı geldi, hoş geldi sefa geldi. Korona virüsü nedeniyle Ramazan ayının çok mahzun geçeceği görünüyor. Camide kılınan teravih’den, cemaatle yapılan mukabeleden, akraba komşu dostlarımızla yaptığımız iftarlardan ve camilerden uzak olacağız.
Hayır bildiklerimizde şer, şer bildiklerimizde hayırlar olabileceğine iman edenlerdeniz.
Gerçekten virüs denen musibet canlarımızı yakıyor, gitgide çember daralıyor evlere ocaklara ateş düşüyor. Bu virüsden dolayı yakın dava arkadaşlarımı, akrabalarımı hakka uğurladık ve onlarcası da hasta ve karantinada.
Vefat eden iki tanıdığımın cenaze merasimine katıldım. Size gözlemlerimi aktarmak isterim. Sanki küçük bir kıyamet manzarasıydı yaşananlar. Gasilhane’den cenazeyi alınca virüsden dolayı tabuttan uzak durulduğuna şahit oldum. Alibeyköy’de ki özel gasilhane’nin önü mahşer alanıydı. Cenazeler arabada yıkanmak için sıra bekliyordu. Yıkanan meftalar ceset torbasının içerisinde tabuta konularak teslim ediliyordu. Ayeti kerimelerle nakşedilmiş örtü bu tabutların üstünde örtülmedi. Mezarlığa varıldığında cenaze arabasının üstünde durmaya devam etti tabut ve sosyal mesafeyi koruyarak cenaze namazını kıldık. İmamın ne sarığı ne cübbesi vardı, tüm alışılagelmişin dışındaydık...
Yüzlerce onarca kişiyle cenaze namazına kılmaya alışık bizler oldukça az bir grupla namazı kıldık. Ardından cenaze defin işlemi başladı. Torbanın içinde mezara indirildi meftalar. Görevli korunaklı elbiseleriyle defin işlemini yaparken toprak atılan küreğe dahi dokunmaya çekinenlerimiz vardı. Taziye kucaklaşmadan yoksun uzaktan selamlaşarak sürdü. Bu yaşananalar şu an dünyada ve Türkiye’de yaşanan binlerce örnekten sadece biri. Kıyametin dünyadaki küçük senaryosuydu sanki olanlar...
Bu günlerde “biz ne yapabiliriz” diye düşündüğümüzde bir yardım faaliyeti ortaya çıktı. Kudüs Gönüllüleri olarak yardım kampanyası başlattık. Mağdur ve muhtaç insanlarımız için bir ayı aşkın süredir sahalardayız, onlarca insana kumanya ulaştırdık ve faturalar için nakdi yardımlar yaptık. O insanların ne kadar çaresiz olduğuna bizzat şahit oldum. Bir nebzede olsa çaresiz muhtaç insanların bir anlık mutluluğuna ortak olduk. Bu kampanya süresince bize tevveccüh göstererek dualarını esirgemeyen maddi ve manevi destek veren tüm insanlara teşekkürlerimi borç bilirim. Ramazana girerken öncelikle kendi komşumuzdan başlayarak akrabamızı, iş arkadaşlarımızı gözetlemeliyiz. Şu dönemde işinden emeğinden olan yüzbinlerce sigortasız emekçi var. Bu insanlar hakikaten çalıştıkları dönemde bile ayı denkleştiremeyen insanlar. Evimizde iftar sofrasına otururken ülkemizde ve yurt dışında miyonlarca insanın yemeğe ekmeğe muhtaç olduğunu unutmayalım.
Korana virüs sebebiyle işinden olan bir hanımın alyansını satmak zorunda olduğunu öğrendiğim zaman durumun ne kadar ağır ve ızdıraplı olduğunu idrak ettim. Kurmayı hayal edip sabırsızlıkla beklediğimiz iftar sofralarının yaşanacağı ay geldi. Binlerce kişinin faydalandığı iftar çadırları olmayacak. Misafir ağırlayamayacağız için bütçemizden bir kısmını ihtiyaç sahiplerine ulaştırmalıyız.
Allah niyazımızdır ki bu musibet bir an önce ülkemizden ve dünyadan yok olsun. İnsanlar yeniden işlerine dönüp hayatlarını idame etmeye çalışsınlar. Ramazanın bitimiyle gelecek olan Şevval ayı bizlere gerçek bayramı getirsin inşallah. Biz Allah’dan gelene iman etmiş insanlarız. Normale döneceğimiz günlerin duacısı olup içinde bulunduğumuz zor zamanlarda bir kişi dahi olsa elimizden geldiğince bir sıkıntısına derman olmayı hedeflemeliyiz. Korana ve Ramazan fırsatçılığı yapan üreticiler malumunuz. Bu konuya maske de olduğu gibi acilen müdahale edilmelidir.
Rabbim hepimizin yardımcısı olsun.