Yeni Bir Yıl Hikayesi..

Bazı hikayeler geçiyor içimizden, yazılan ama yazılmakla sonlanamayan..

Bir gece düşü, bir gece yürüyüşü..

Ay doğuşu …

Hafif bir esintinin hafi fısıltısı, yaprakların hışırtısı uzaktan bir deniz kokusu..

Islak kaldırımlar… halbuki bi temmuz gecesi

Yüreğimde bir yeniden doğuş heyecanı, telaşlı ve ürkek yürüyorum ömrümün diğer tarafına doğru…

Gecenin karanlığında aydınlığın sarıyor içimi..

Bilmediğim bir sonun başındayım işte öylece..

Ve sonra…

Gecenin örtüsüne bürünüyor her şey.. 

Şimdi gecenin karanlığı kaplıyor üstümü  üşümekten büzüşüyor bedenim, büzüşüyor kalbim, gece soluksuz kalıyor gözlerimde.

Kendimden kendime geçer gibi  sığınıyorum geceye..

Sar beni ey ilahi karanlık.. Ört üzerimi seninle..

Koyulaştıkça vaktin çehresi, demlensin yüreğim dingin bir kendilik çöksün sessizliğin bağrına

Bir ben, bir benle tanışsın..

Kaç ben çıkar içimden geçmiş gelecek şimdi, benin halleri…

Gece en çok “an” a yakın..

Kendilik vakti.

Kapandıkça ışıklar, kapandıkça sesler, içinde uğultulu bir sen..

Bakışların kalbine yöneldiğinde bulduğun bi başına duran bir sen..

Dinledikçe dingilleşen ve aydınlanan benliğinle bir sen..

Aydınlık yakar mı…  yakıcı bir aydınlık bu..

Yüreğimin kanat çırpışları arasında gecenin içinde eriyen karanlık bir tül benliğim..

Kaplandığım yerlerimden sökülüyorum, söküldüklerimden genişliyor yandığımla saydamlaşıyorum.

Şimdi gece yürüyüşü vakti…

Her adım başka bir içsel yolculuğun kapısı..

Önce Adem kapısı… Var oluşumla, insaniyetimle, hatalarımla tanışıyorum..

Tartışıyorum kendimle kalabalık burası, evvelimden bu günüme ıslak bir acı içimde..

Arınma kapısı bu..

Kendine doğma yeniden..

Benliğimin evvelinde verilmiş sözleri hatırlatıyorum kendime sarıyorum yolumu kalbimle, dönüyorum içime..

Yürüyorum..

Gecenin bağrına giriyorum

 Bir adım sonrası bir kuyu  önümde..

Küçük adımlarla yakınlaşıyorum

Tüm susuzluğuma rağmen ürkekçe yaklaşıyorum, kuyunun içine sarkıyorum bakışlarımla.

Kuyunun başında ki ben içinde ki de ben.

Bakan ben bakılan ben..

Yüz yüze geliyorum suyun yüzünde, yüzleşiyorum kendimle.. Gözlerimin karalığına dönüp bakıyorum.

İçimde bir Yusuf cuk sesi..

Ben yüreğini dipsiz kuyularda kaybetmiş bedevi..

Esaret pazarlarındaki köleliği kabul etmiş yanıma bakıyorum. Zindanlarımı seyrediyorum..

Gecenin içindeyim..

Yüzümü dönüyorum semaya bir Ay aydınlığına uzatıyorum ellerimi bir Yusuf ferahlığı içimdeki

Ferah kapısı bu..

Artık Yusuf’ca  özgürleş yüreğim..

Yürüyorum…

Bir gece yürüyüşü hikayesi bu

İsra..

Kalbimin üzerinde yedi arş…

Yedi kat yüreğim..

Kat kat bellediğim mesafesiz ve mekansız yüreğimin yeni bir yıl başı seyrindeyim..

Geçilen yollarla açılan yolların eşiğinde,  tüm güzel var oluşlara selam ederim..

Tüm güzel canlara içtenlikle esenlikle ferah yıllar dilerim..

Dilerim ki bir sur üfürülsün sinemizden içeri dirilsin kalbimiz.

Dilerim ki gönül mesafelerimizle aydınlansın gecelerimiz..

Dilerim ki yolumuz yüreğimizin miracına kavuşsun

Gölgeler ziyasıyla buluşsun..

Ve göçmeye yüz tutmuş bu yaşlı dünya ve içindeki tüm yıpranmış gönüller sevgi ve şefkatle yeniden canlansın dilerim..