Küçük Kıyamet…

Bismillah

Küçük Kıyamet…

Her zaman duyduğumuz sözdür aslında!

Ama duyar ve geçeriz,odaklanmak istemeyiz,kıyametin var olduğuna, bir gün bizim de yaşayacağımıza inanmak istemeyiz!

Tıpkı küçük kıyamet “ölüm de “olduğu gibi!

Her canlının ölümü yaşayacağını bilmemize rağmen inanmak istemeyiz!

Gerçeğe inanmak işimize gelmez,

Çünkü inanmak emek ister!!!

Büyük depremler sanki” küçük kıyametin” habercisi gibidir!

Nerde nasıl yakalayacağı belli olmayan;

Her an ayak altında bir tuzak gibi!

Bir yer altı mayın patlaması gibi!

Evet bir mayının gece 4:17’de patlamasıyla,milyonlarca insanın hayatında bir dakika içinde çok şeyler değişti!

Gece herkes uyurken bir an/da büyük bir sarsıntıyla milyonlar,çoluk çocuk ,genç ,yaşlı ,hasta, sağlıklı demeden dışarıya çıktı..

Gecenin ıssız,sesiz vaktinde, başını dışarıya çıkarmak istemezken,hatta sıcak yatakta evin içinde su içmeye üşenirken bir an/da dışarıya çıkmak zorunda kaldı..

Çıkanlar canını kurtaranlar şanslı oldular.

Ya çıkmaya fırsatı olmayanlar, betonların altında kalanlar…

Toprağın altında kalanlar!

Evet bugünlerde büyük bir imtihanın içindeyiz!

Görüyoruz şahit oluyoruz ,üzülüyoruz,kahr oluyoruz..

Sanki küçük kıyameti yaşıyoruz!

Mahşeri yaşıyoruz!

Çaresizliğimizi,acizliğimizi yaşıyoruz!

Kocaman “bir hiç olduğumuzu “görüyoruz!

Aslında her şeyi biz yönetiyoruz gibi hissediyorduk değil mi?

Ama bir dakikayı hatta saliseyi kontrol edemiyoruz bir kez daha gördük değil mi?

Hepimiz buna çok acı da olsa bir kez daha şahit olduk!

*****

Canımız ve sevdiklerimiz dışında hiç bir şeyin önemi kalmadı..

O çok değer verdiğimiz eşyalarımız, elbiselerimiz;

Kimseye bırakamadığımız özel eşyalarımız bir an/da önemini yitirdi!

Oy sa ki bizim için değerliydiler…

Kim bilir onlar için ne hayaller kurmuş, sahip olmak için ne zahmetler çekmiş,belki de farkında olmadan kaç kişinin hakkına girmiştik!

Hepsi bir an/da değerini kaybetti,önemsizleşti!

İşte aslında tam da Rabbimin insanoğluna anlatmak istediği şeylerin” pratikte yaşanmış” halleri..

İyilik,yardımlaşmaktan başka her şey anlamını yitirdi!

Sağlık dışında her şey basitleşti!

Aslında her insan bir yolcu..

Her insan ölümü bir gün tadacak..

İstesek de istemesek de..

Bir gün Rabbimin emriyle ;

Bizim için uygun gördüğü zamanda toprakla bütünleşeceğiz..

Şimdilerde “binlerce insanın” bütünleştiği gibi..

Bunu biliyoruz ama ne yazık ki kendimize yakıştırmıyoruz..

Çünkü inanmak zor geliyor!

Her insan “kendi kıyameti” Ölümü”yaşayacaktır!

Ya bugün ya yarın!

Ama bir gün yaşayacaktır..

Tam o sırada sadece sen ve seni “Yaratandan “başka kimse sana yardım edemiyecek..

Rabbim ne dilerse o olacak..

Küçük kıyametimiz her insana “özel ölümde”…

Rabbim küçük kıyametimizde yardımcımız olsun.

Rabbim yaşamını yitirenlere rahmet etsin.

Geride kalanlara sabır ihsan etsin.

Al-i İmran Suresi, 185. ayet: Her nefis ölümü tadıcıdır. Kıyamet günü elbette ecirleriniz eksiksizce ödenecektir. Kim ateşten uzaklaştırılır ve cennete sokulursa, artık o gerçekten kurtuluşa ermiştir. Dünya hayatı, aldatıcı metadan başka bir şey değildir.