Allah'ın Rızasını Gözetmek...

Yaptığımız ve yapacağımız hizmetlerde sadece Allah rızasını gözetmek!

Her gün dile getirdiğimiz Allah rızasına gerçek anlamda ne kadar inanıyoruz?

İnanıyoruz mu, yoksa inandığımızı mı sanıyoruz?

Yaradan için acı çekmek!

Yaradan için beklemek!

Yaradan için sabretmek!

Yaradan için tahammül etmek!

Gözyaşları içinde ruhundaki acıyı dindirmeye çalışmak, zulmü göre göre başını eğmek ve susmak zorunda kalmak!

Ruhunun bedenine sığmaması, nefesinin göğsünde tıkanıp seni boğmasıyla, çaresizlik içinde bir o tarafa bir bu tarafa haykırışların yükselişi!

Sadece birkaç acı da tıkanıp kalan aciz ruhumuz, medet çırpınışları içinde bir o tarafa bir bu tarafa çare ararken,yaratılış gayemizi unutup aslında kendimizden kaçıyoruz!

İnsanın kendinden kaçıp, medeti başka acizlerin yanında aradığında bir kez daha pişmanlığı yaşıyor!

Yıkıl ve kalk! Yıkıl ve kalk!

Defalarca yıkıl ve kalk!

Ey Allah’ım!

Bile bile kendimize zulüm ediyoruz!

Bile bile çaresizliğin içinde yüzüyoruz!

Kendimiz gibi acizlerin peşine takılarak yaşıyoruz! Yorulmuyoruz ve yine bıkmıyoruz! Aslında biliyoruz ki sonu olmayan nefsimizin putlarıyla uğraşıyoruz.

Öncelik olan vazifeleri yapmıyor, asıl vazifelerden kaçıyoruz.

Bezen de vazifelerimizi karıştırıyoruz. Asıl yapılması gerekenleri yapmak istemiyor, güya İslami vazifelerin peşinde koşuyoruz!

Ve bunun hepsini de din adına yapıyoruz. Şeytanın oyunları o kadar çok ki. Yaptığımız ibadetlerin içinde bile çaktırmadan nüfuz edebiliyor.

İşin garip yanı da hepimizin gerçekleri bile bile yapmaktan aciz kalmamız.

Esas vazifeleri yapmak bizlere niye bu kadar zor geliyor?

Şöyle, böyle derken telkin cümleleri saymakla bitmez sen önemlisin keyfine bak!

İlim, irfan deryalarının asıl sahibi Allah’ım!

Neden mi? Niçin mi derken“kurtuluşun, Sen-in yanında olduğunu görmek ve şifanın da sadece Allah’dan olduğunu bilerek yaşamak!

Allah için acı çekip ona yalvarmak ve onu dillendirmek.

Dillerde ya Allah medet! Ya Allah medet! Yakarışlarıyla ve gönüllerde yalnızlığı hissederek yaşayabilmek!

Ben kimin ki sözleri dillerde..

Kanadı kırılmış kuş misali uçmak istiyorum ama ben kimim ki!

Acı çekerek yaşamak ve o acıyla,

Yarabbi! Yarabbi! Yardım et, yardım et!

Sağıma dönüyorum çaresiz, soluma dönüyorum biçare!

Kim bana yardımcı olacak güçte ki bana çare!

Herkes çaresiz.

Dillerde çaresiz, gönüllerde çaresiz!

Acı çekmek ölümüne acı cekmek..

Ben kimin ki istediğinde yerle bir edebilirsin.

Sen’den uzak ben kimim ki!

Seni tanımadan karanlık yollar nasıl aydınlanır ben kimin ki!

Seni tanımaya çalışmak yürek ister!

Acı çekmek cesaret ister!

Kolay kolay izin vermiyorsun, ey aciz kul dur dur daha yolun başındasın.

Kolay değil Ben-i tanımaya çalışmak kolay değil!

Acı çekmek;gönül ister beklemek ister!

Dur bekle!Git kendini hazırla da gel!

Bu kapıdan girmek kolay değil!

Nefsini binlerce defa öldür de gel!

Bedeninde yaralar ruhunla kanatlanda gel.

Acıları tat da gel.

Gel yine gel!

Herkesten elini, kolunu çekte gel, sonsuz rahmete gel!

RAHMETİ BOL OLANA GEL.

Ey beni yaradan ey beni rızıklandıran, isimlerinin hürmetine bana rahmet et!Günahlarımı bağışla,doğru yola ilet!

Kalbimi senin nurunla donat!

Allah rızasını gözetmek çok güzel bir amelse bu amele tamamıyla sadık kalmak bir o kadar zor!

Zor olanı yapmaya çalışmak da ondan da zor!