Dünyaya bulaşmadım, öğretmenliği ve sessizliği seçtim.
Onlar altın topladılar, ben hazine buldum.
Onlar saraylar inşa edip birkaç koltuk elde ettiler, ben tapınak inşa ettim ve iyilik tanrısının sonsuz iklimlerinde, saltanat tahtına kuruldum.
Onlar bağ bahçe aldılar, ben ise mucizelerin yeşil ülkesine sahibim.
Onlar yoldan saptılar, el ve avuçlarını doldurdular; ben ise kaldım ve elim avucum boş bir halde inzivayı tercih ettim.
Onlar lezzet ve zevk aldılar, ben ise gam ve keder.
Onlar para babası oldular, ben dert babası.
Onlar yaşamaya bağlandılar, ben yaşama.
Onlar bakanlık elde ettiler, ben saltanat.
Onlar özgürlüğe ihanet ettiler, ben özgürlüğe vefalı kaldım.
Onlar elbiselerine sığmayacak kadar şişmanlarken ben; içim içime sığmayacak kadar aşık oldum.
Onların memurları, benim dertlilerim var.
Onlar hasta ve zayıf develerini, zorla, saray kapılarında kurban ederken, ben İsmail'imi, şevkle Ka'be yolunda boğazladım.
Onların içen ve gülenleri varsa, benim de yanan ve ağlayanlarım var.
Onlar, kalabalıkta birbirlerine yabancıyken, biz yalnızlıkta birbirimizi tanıyoruz.
Onların altını varsa, benim de aşkım var.
Onların evi varsa, benim de mihrabım var.
Onlar yükselirken, ben mi'rac'a çıkıyorum.
Onlar yeryüzünde sürünürken, ben göklerde uçuyorum.
Onlar biterken, ben daha yeni başladım.
Onlar yaşlanırken, ben gençleşiyorum.
Onlar vekil oldular, ben ise ma'bud.
Onlar reis olmuşlarsa, ben de rehber oldum.
Onların kapıkulları ve fedakar uşakları varsa, benim de soylu bir önderim var.
Yalnızlık Sözleri/Alıntı...
Zehra
