Kudüs, Filistin, Mescid-i Aksa acımızın, çaresizliğimizin fotoğrafıdır. İnme gibi içimize, yüreğimize çökmüş.
Televizyon ekranları, gazete sütunları kan, vahşet, gözyaşı sahneleriyle doludur.
İçimiz kan ağlıyor.
Üç semavi dinin kutsal merkezi, üç semavi dinin mensupları gözü açık, tepkisiz seyrediyor bu vahşet manzaralarını.
Geçen her gün, her saniye merhum Erbakan Hoca’nın Kudüs ziyareti sonrası ortaya koyduğu tespitin haklılığıyla yüzleşip duruyoruz. Şöyle diyordu hoca:
“Bu işin çözümü güçte, kuvvettedir. Batı terbiye edilmemiş bir aygıra benzer, güçten, kuvvetten anlar, başka bir şeyden anlamaz, bunların karşısında güçlü durursanız adil olurlar. Güçsüz olursanız sizi ezerler.“
Şu anda tam da bu noktadayız. Tek çare, tek çözüm muhatabın anladığı dilden konuşmak. Pas yumuşak eğe ile çıkmaz çünkü.
Bunun için üç semavi dinin akil adamları toplanacak ve bir çözüm ortaya koyacaklar. Bu akil adamların arkasında bir KARA MURAT – sert bir DEMİR YUMRUK (askeri güç) olacak. O zaman mesele çözülür ve Filistin kurtulur.
Sözlerimi uzatmak istemiyorum. Şu din, şu meşrep, şu millet kısacası şu bu ayrımı olmamalı bugün. Bugün İnsanlığı kurtarmak için elbirliği olma günüdür. Yahudi kökenli Alman şair Erich Fried’in “DİNLE İSRAİL” şiirine kulak verme günüdür:
Yok edilmek istenen bir halk olduğunda
Sizden biriydim ben
Şimdi siz başka bir halkı yok ederken
Nasıl sizden olabilirim?