https://www.ekrangazetesi.com/files/uploads/user/1903.png
Funda Ayşe Gedik

Gönül Seferberliği...

20-01-2023 10:52

Hırçınca esiyor rüzgâr, acelesi var da bir yerlere yetişme telaşında sanki. İçimden geçiyor hızlı ve serin, ürperiyor tüm bedenim. Oturduğum tahta bankın etrafındaki ağaçların dalları savruluyor rüzgarla, yaprakların hışırtısı, rüzgârın uğultusu kulaklarımda. Bir kedi gelip ayaklarımın arasında dolanıyor. Bakıyorum, gözleri gözlerimi tarıyor önce, sonra banka atlayıp kıvrılıveriyor yanıma. Bir küçük mırıldanmanın ardından usulca uzatıyor patisini dizime, tebessüm ediyorum. Bir hoş geldin memnuniyeti yayılıyor içime, patisini okşuyorum. Oturduğum tahta bankta bir başıma değilim artık.

Aslında hepimiz paylaşılabilir yalnızlıklar yaşıyoruz...
İçimiz sadeleştiğinde ve sakinleştiğinde azalıyor beklentilerimiz.

Rüzgâr biraz daha şiddetli, biraz daha serin esmeye başlıyor. Güneşin yüzü iyice solmuş. Hafiften titriyor içim, biraz daha büzülüyorum paltomun içine. Kendimi sarıyorum kollarımla. Anlıyorum gitme vakti… Yavaş hareketlerle kalkıyorum, üşümüş parmaklarımla üzerimi toparlıyorum. Kedinin tüylerini silkelerken çantamın sapını boynumdan geçiriyorum. Ağır ağır atıyorum adımlarımı, taşınmak zorunda kalan kiracı gibiyim.
Dünya, diyorum herkese misafirhane.

Adımlarıma bakarak yürüyorum, hava alaca karanlık, yollar uzuyor ayaklarımın altında. Bir şiir mırıldanasım var dudaklarımın arasından, mısralar dudaklarıma değmeden hatıralarımı yokluyor önce…

Bir Sakarya türküsü değiyor kulaklarıma. Bir ilkokul çocuğu karşımda, bir köy okulundayım. Çok uzak değil, geçtiğimiz sene ocak ayı. Doğudaki köy okulları için düzenlenen bir yardım hareketinin gönüllüsüyüm. Şevkle, hararetle, gürül gürül bir çocuk sesi yakalıyor kalbimi. Duygularımız kabarıyor Sakarya gibi. Bu okulun kırmızı perdeli sahnesindeki mikrofondan gelen ses değil bizi böylesine içine alan. Yaklaşık 60 m2ye sığdırılmış iç içe 4 sınıf... Okul bahçesinde öğretmenler odası olarak kullanılan derme çatma bir baraka. Bölme odalarla yapılmış, sobalı…

Sınıfların birinde eskimiş kazağının üstünde, yıkanmaktan incelmiş yamalı ceketiyle yalın bir ses kavrıyor bizi yüreğimizden. Yanık teni, parlak gözleriyle kalbimizi esir alan bu çocuk büyüyor hayalimde. Şimdi yağız bir mühendisin gözlerine bakıyorum. Kıvançlı bir tebessümle doluyor gözlerim. Derin bir mutluluk sarıyor içimi. Hemen arkada, kınalı saçları iki örük bir kız çocuğu, keskin ve meraklı gözlerle bizleri süzüyor. Hayalim, beyaz önlüğünün içinde kıpır kıpır, sevecen, genç bir doktora bakıyor. Diğeri bir öğretmen, yanındaki ise bir yazar…

Mütebessim bakıyorum öylece her birine.  İçimde tarifsiz bir huzur. Sonra öğretmenlerine çeviriyorum bakışımı, yürekten bir takdir doluyor içime. Bu sıralardan mühendisleri, doktorları, öğretmenleri, yazarları, avukatları yetiştirerek geleceği inşa etmek için gayretli öğretmenlerimizi tanımış olmanın ümidi yerleşiyor hepimizin içine.

Başlangıçta bu yola nasıl çıktığımızı hatırlıyorum. Hepimizi böyle güzel bir projeye sevk eden yine genç bir öğrencinin yüreğiydi. Onun elinden tutan, özverili bir öğretmen ve destek veren arkadaşlarıyla başlamış bir yürek seferberliğiydi. Öğrenciden öğrenciye, öğretmenden öğretmene… Her şey o kadar içten, öyle samimi, halden anlıyor olmanın en duru hali… Yardım eden, emeği geçen herkesin kutlu bir vazifenin altına imza atmış olduğuna inandığım bu çalışmanın içinde gönüllü olmanın, oradaki çocuklara dokunabilmenin, çocukların memnuniyetini, gülen gözlerini görmenin dünya birimiyle bir kıyası yoktu.

Paltomun cebinde ısınması için yumru yaptığım elimin üşümüş parmaklarına değen bir titreşimle sıyrılıyorum düşüncelerimden. Kim olduğuna bakmadan hızlıca açıyorum telefonu. Duyduklarımla yaşarıyor gözlerim. Telefondaki ses bana bu yıl için başlatılan yardım çalışmasını anlatıyor şevkle: bu yılın okullarını belirledik, ihtiyaç listeleri oluşturuldu, o kadar güzel dönüşler alıyoruz ki… 

Telefonu kapatırken sımsıcak bir duygu yayılıyor içime, ısınıyorum...

Yine bir yol hazırlığı heyecanı kaplıyor yüreklerimizi…

Bu bir yardımdan ziyade bir gönül seferberliği…

Yeni yollar, yeni okullar, yeni umutlara doğru bir coşkuyla hazırlanıyoruz. 

Paylaşarak çoğalıyoruz…

Not: Katkıda bulunmak isteyenler aşağıdaki mail adreslerine dönüş yapabilirler. 

aysefunda@hotmail.com      

bildekeda@hotmail.com

Neler Söylendi?