Ülkelerin gücünün üç önemli paramertesi vardır:
Bunlar: Üretim, ordu ve insan kaynaklarıdır.
Bunlara biraz daha detaylı bakarsak;
ÜRETİM GÜCÜ
Ülkenin sanayi üretimi, ihracat ve ithalat rakamları,yüksek teknolojili ürün üretimi, üretimi geliştirmek ve çeşitlendirmek için yapılması gereken ar-ge çalışmaları, inovasyon araştırmaları sayılabilir.Aşağıdaki grafikten anlaşılacağı üzere ar-ge harcamaları konusunda almamız gereken epeyce yol olduğu görülmektedir.
Sanayi üretiminin yanında tarım ve hayvancılık üretimleri,entellektuel üretim (yıllık yazılan kitap sayısı,satılan kitap sayısı,üniversitelerin bilimsel makale ve uyguladığı proje sayıları.
ORDU GÜCÜ
Sürekli gelişen savaş teknolojilerinin takibini yapan ,teknoloji,silah envanteriniz ve personel üstünlüğü, ordular için önemli unsurlardır.Hava gücünüz, düşman hava kuvvetlerine karşı hava koruma sistemlerinin neresinde yer aldığınız ordunuzun gücünü oluşturur.Bunlara ilaveten bağlı olduğunuz organizasyonlar da (Nato...)güç acısından önemlidir.
İNSAN KAYNAKLARI
Ülkelerin üretimleri ve ordusu kadar önemli olan bir özellik te nitelikli insan kaynaklarıdır.Ülkede yer alan orta öğrenim kurumları, teknik meslek liseleri,üniversiteler, enstitüler ve buralardan mezun olanların yetenek düzeyleri.
Bizim ele alacağımız konu nitelikli insan kaynaklarının yetiştirilmesidir.
Üzülerek ifade edelim ki eğitim kurumlarımız kendilerinden beklenen nitelikte öğrenci yetistirememektedir.Mesleki eğitimler uygulamayla birlikte gercekleştirilemediginden istenen başarıya ulaşılamamaktadır.Yabancı dil eğitimi,üniversiteye hazırlık maalesef aynı şekilde istenildiği sayede değildir.
Niteliksiz insanlar yetiştiren eğitim sistemi tek başına suçlu değildir.
Çocugun yetiştiği ortam ve aile çok önemli bir başlangıçtır.
Çevre,komşular,akrabalar,bakış açıları ve yaşam şekilleri ikinci önemli unsurdur.Bundan sonra başlayan eğitim süreci ciddi bir inşa sürecinden sonra başlıyor.
Eğer öğretmenler işine aşık,öğrencinin iyi yetiştirilmesine kendini adamış bireylerden oluşmuyorsa sıkıntı büyüyor.Sadece sınav odaklı bir sistemde yetişen bireyler inovatif düşünebilmeyi aklına getiremiyor.Bilgi almaya alışan birey ,bilgi üretemiyor.
Sonuçta: daha az bilgi, daha az ödev, daha çok araştırma,daha çok aklı çalıştıran sistemler bina etmeliyiz. Uygulama alanlarını eğitim sisteminin içine dahil etmeliyiz.
Öğretmenleri sürekli eğiterek, geliştirmeli, onları okullarına geçerken uğrayan, ders dışında okulu terkeden halden tüm gün okulda tutacak; öğrencisine ,velilere danışmanlık yapabilecekleri bir sisteme geçmeliyiz.Bunun için öğretmenin motivasyonu da ihmal edilmemelidir.Ekonomik düzeltmeler,geziler,aktiviteler ile öğretmenlerin morali ve bilgi düzeyi yüksek tutulmalıdır.Ailelerin bilinçlendirilmesi,rehabilitasyon hizmetlerinin tabana yayılması önemli kazanımlar sağlayabilecektir.