Yaşam ve ölüm birbirlerinden ayrılmayan ikili..
Zaman, yaşam ve ölümü birbirine bağlayan yol…
Arada zincir misali..
Bazen çok kısa bazen ise uzun…
Bir madalyonun iki yüzü olsa da aslında bir bütün!
Kişiye özel bir tasarım ,zincirin uzunluğu ise yolun mesafesi sanki…
Birbirini tamamlayan iki gerçek yüz misali….
Aradaki mesafe ise zaman;
İki yol arasında ki en büyük azık…
Yaşama hayat veren su misali ;
Durduğu an her şey biter ve yaşam bir an/da yok olur!
Zamanla birlikte var olan yaşam ;
Ve yaşamla birlikte yok olan zaman!
Yaşama kalite katan zaman; zamana kalite katan yaşam her ikisinin de değerli kılan ise ölüm!
Ölüm olmazsa ne yaşamın ne de zamanın önemi olur muydu?
Her şey sonsuzlaşır ve bir o kadar da değersizleşmez miydi?
Üç günden ibaret olan zaman…
Dün, bugün ve yarın…
Aynı yaşam, zaman ve ölüm gibi…
Yaşam dün, zaman bugün ,ölüm ise yarın..
Üç günden ibaret yaşam ve zaman…
Dün, bugün ve yarın…
Günler olmazsa zaman olmaz, zaman olmazsa ise günler..
Bir bütün halinde yaşam ve zaman hızla ölüme doğru ilerliyor...
İkisinin de bitiş yolu yine ölüm…
Ölüm ise; zamanın ve yaşamın içinde bekleyen sonsuzluk…
Zamanın ve yaşamın neresinde beklediği meçhul, her ikisinin içinde gizemini koruyor!
Ölüm; zamanın götürdüğü bir gerçek, yaşamın bittiği an!
Her şeyin zamanı olsa da ölümün zamanı yok…
Yaşama da, zamana da hayat veren ölümsüzlük…
Ölümle birlikte yok olan zaman ve yaşanan son!
****
Dün yaşandı bugün yaşanıyor yarın ise yaşanacak mı bilinmez…
Dünü yaşarken de dün de değildik, bugün de gün de değiliz. …
Hep yarınların telaşı, geçmişin ise bize bıraktığı hüznü…
Her ikisini yaşayayım derken bugün elden gidiyor maalesef…
Ve zamanı yaşayamadan “su gibi akıp gidiyor ‘’elimizden!