En çok bir kadını ellerinden tanırsın. Fedakârlığını örneğin o çatlak nasırlı eller gösterebilir en güzel. Merhametini un kokan ellerinden anlarsınız çocuğuna kek yaparken bir annenin.
Ellerini sevmeli bir kadının; turşu yaparken ki ellerinin kıvraklığını. Kavanozlara reçel doldururken ki zekâsını ancak bir kadının ellerinden tanırsınız.
Ellerini öpmeli bir kadının; örgü ören ellerini, çay demleyen ellerini, veda ederken sağa sola sallanan ellerini…
Bir kadını ancak ellerinden tanırsınız. Oya örerken ki azmini, rengini, hayal gücünü hatta ağzından çıkmayan sessiz satırlarını bile ellerinden anlarsınız.
Sevin kadınların ellerini…
GÜL KOKUSU
Gözlerime gökyüzünün yeşilliği bulaşmış. Kalbimde vuslatın sancısı. Bir elimde son çıkan gazetenin manşet sayfası. Burnumda yan bahçenin gül kokusu. Başımda yaşmağım, kucağımda al yanaklı bebem. Bakışım yolunu gözlemekte…
Sokakta çocuk sesleri. Tek tek eksilen komşuların nefesi. Çocuklar ölmesin bir bomba sesinde. Doğmasın güneş hain toprakların üstüne. Bir kaç cellatla yapılan pazarlık kadar sinsi arta kalan sevdalar bakışım yolunu gözlemekte…
Kırmızı topraktan yollarda katarlar gitmekte. Bir kaç vahşi at ön safta cesaretin örneği. Deli kızın türküsü kaplamış dünya denen melun meydanı. Bakışım yolunu gözlemekte.
Burnuma gelen sefahat şehirlerinin gül kokusu ve yoklukla cebelleşen insanların derin uğultusu. Bir kurşunun ihanetinde aşkı gizlemekte. Azrail denen kadim sevgili bakışım yolunu gözlemekte…
ANLAYABİLMEK İÇİN GÖNÜL GÖZÜ YETER
Can bağı mı kan bağı mı deseler, can bağı derdim. Gönle girmeden çünkü gönülde kalamıyor insan. İnsan insanı anlayamadı. İnsan kalmayı başaramadı belki de o nedenle. Anlayabilmek için ise gönül gözüyle bakmak gerekiyor. Gönül gözüyle bakamayan insanlarda incelik aramak çölde iğne aramaya benzer.
Anlayabilmek için gönül gözü yeter…