Hayatları alabora etmek saniyelerle oldu.
Neredeyse tüm yaşamımız boyunca maddi/ manevi tüm kazancımızı kaybetmemize saniyeler güç getirdi...
Saniyeler yaşadığımız memleketi , korku filmlerinden çıkmış zombi kentlere çevirmeye yetti, arttı da ..
Sadece saniyeler, en korkulu en zor en meşâkkatli en travmatik şekilde yaşama sıkıştırdı bizi. Aciz ve çaresiz...
Neredeyse hiç şık sunmadı..
Kendinden emin ve kararlı, saniyelerin mahiyetine inat bir halde, hakim oldu hayatlara.
Göçebe kıldı. Bölük, pörçük etti. Belki beş parasız...
Can havline mahkum ; hesapsız, kitapsız yol gösterdi...
Sadece birkaç saniye, insanı var eden evindeki en ufak objeden, mekandan, eşinden, dostundan, tüm varlığından kopardı.
Ansızın, birdenbire, gökten düşercesine ;sadece saniyelerle ...
Saniyelerle insanlar, akşamın sükûnetiyle başını koyduğu yastıktan kıyamete uyandı.
Aslında peyder pey geliyorum demesine karşın, en alttan en üste herkesi sorumlu tutan haliyle. Hemingway’’ın dediği gibi “ yavaş yavaş ve sonra aniden” gelen hışmıylada ders çıkartırcasına hükmetti ; mekâna ve insana ...
Sıradan, dingin olan geceyi ; kâbusa , karanlığa, bilinmezliğe uyandıran sabaha, hakim olan bir süreydi. Sadece saniyelerdi...
Ölülere rahmet, kalanlara en alâsıyla zahmet sunan bir süre...
İnsanı yorgun, bitâp, tükenmişliğe mahkûm eden bir süre...
Tüm toplumsal sınıfları aynı mekânda, aynı olanaklara eşitleyecek kadar da adil olan bir süre...
Hayatın hoyrat akışına, tüm arsızlığına, tamahkârlığına, vurdumduymazlığına, bencilliğine inat, darbe vuran ; sadece birkaç saniye...
Şehri, zamanı ve insanı çetin bir dersle gerilere ışınlayan acı bir süre. Sadece saniyelerle...
Siyasî erkten yerel yönetimlere, bireye kadar, elindeki açık ve acımasız delillerle suçlu çıkartan fakat kendi işleyişine ihanet etmeden yargılayan bir süre. Sadece saniyelerle...
Kâinatın yasası her türlü işleyecek, kendi yörüngesinde... Bazen sessiz, bazen böyle haşmetiyle, gümbür gümbür...
Kendi yörüngesinde olmayan insan ; kafasını iki elinin arasına alıp düşünecek.
Nerede hata yaptığını...
Kime yanlış yaptığını...
Unutulmamalı ki, bazı hata ve yanlışlar ikinci kez şans vermiyor insana...
Zira bu yanlışların tekerrürü tufan olarak dönüyor bizlere...
Düzene konulmasından sonra, yeryüzünde bozgunculuk çıkarmayın. Korkarak ve umarak O’’na dua edin. Şüphesiz ki Allah'ın rahmeti iyilik yapanlara yakındır. (Araf/56) . Korkarak ve umarak O’na dua edin.