'Filistin için Humboldt'un Filistinli bir üyesi, Filistin'in Cal Poly Humboldt'ta örgütlenmesini, Gazze soykırımını protesto eden aktivistlerin polis tarafından son zamanlarda taranmasını ve ana akım medyanın kaçırdığı şeyleri anlatıyor.
Salı günü polis memurları, Humboldt'taki California Eyalet Politeknik Üniversitesi'nde toplandı ve kampüste 35 protestocuyu tutukladı.
Her ne kadar daha tanınmış okullar kadar yaygın bir ilgi görmese de Humboldt, öğrencilerin bir binayı işgal ettiği ilk yerdi. Okulun Siemens Salonu'nun devralınması ve adının “İntifada Salonu” olarak değiştirilmesi.
Okul, tutuklanan öğrencilerin vandalizm ve komplo da dahil olmak üzere çeşitli suçlamalarla karşı karşıya olduğunu söylüyor.
Üniversite yaptığı açıklamada, "Olan şey ifade özgürlüğü ya da protesto değildi" dedi . "Bu bir suç faaliyetiydi ve kampüste daha da yayılacağına dair ciddi endişeler vardı."
Mondoweiss , okuldaki Filistinli Amerikalı öğrenci ve Filistin için Humboldt'un örgütleyici üyesi olan Jamilla ile okulda Filistin örgütlenmesi, polis taraması ve ana akım medyanın kaçırdığı şeyler hakkında konuştu.
Mondoweiss: Humboldt'un başına gelenler hakkında, daha büyük ve daha tanınmış bazı üniversitelerle karşılaştırıldığında, ana akımda pek fazla haber yer almıyor. Bu ana kadar okuldan ve kampüsteki Filistin aktivizminden bahsedebilir misiniz?
Kaliforniya'nın gerçekten kırsal bir bölgesinde bulunuyoruz, bu yüzden bu kadar fazla kapsama alanı olmamasının bir nedeninin de bu olduğunu düşünüyorum. İşgal aynı zamanda anonim kalmak isteyen öğrenciler ve topluluk üyeleri tarafından da başlatıldı ve herhangi bir liderlikleri yoktu, ancak kesinlikle bir şeyler yapma aciliyeti vardı çünkü başka hiçbir şey işe yaramıyordu ve insanlar zaten olağan süreci geçmişti. kanallar. Öğrenciler seslerinin duyulmasını istediler ve ateşkes çağrısında bulundular ama sonuçta bu aynı zamanda İsrail işgalinin sona erdirilmesiyle de ilgili.
Ben Filistin için Humboldt'un bir üyesiyim ve Ekim ayından bu yana düzenli eylemler, gösteriler, nöbetler ve film gösterimleri düzenleyen bir organizatörler topluluğuyuz. Bu özel protestonun (üniversite binasının işgali) kolaylaştırıcıları biz değildik. Söylediğim gibi, bu bir araya gelen öğrencilerden oluşan bir kolektifti.
Oldukça kırsal bir bölgede olduğumuz için örgütümüzün kurulmasından önce Filistin aktivizmi açısından pek bir varlık yoktu. Bina işgal edildiğinden beri onlar için bir destek rolünde çalışıyoruz ve bu işi bu kadar küçük bir toplulukta yapmak zordu çünkü daha büyük öğrenci kitlesine sahip okullarda mevcut olmayabilecek belirli bir düzeyde hassasiyet mevcut.
Kuruluşunuz ne zaman kuruldu?
Ekim ortasında oluştu ve çok doğal bir şekilde ortaya çıktı. Ben Filistinliyim, bu yüzden hayatımın büyük bir bölümünde bu işin içindeydim ve hayatımın büyük bir bölümünde bu savunuculuğun çoğunu yaptım.
7 Ekim'den sonra Yahudi arkadaşlarımdan biriyle biraz vakit geçiriyordum. On yılı aşkın bir süredir, muhtemelen bu noktada neredeyse yirmi yıldır Filistin savunuculuğu yapıyor. Bir araya geldik ve bir şeyler yapmamız gerektiğini hissettik. Aslında ne olduğunu bilmiyorduk ve yerel çiftçi pazarlarımızdan birinde nöbet tutmaya karar verdik. Bunu yaklaşık üç hafta boyunca her hafta yapmaya devam ettik ve üçüncü haftaya gelindiğinde bu, beklemediğimiz protesto durumuna dönüştü.
İnsanların Filistin konusunda suskun kalmalarına alışkınım, bu yüzden bunun olmasını beklemiyordum ama sonuçta tüm topluluk ortaya çıktı ve o zamandan beri çok tutarlıydılar ve bu kurtuluş hareketine adanmışlardı. İşte o zaman organizasyonu resmileştirmeye, daha fazla yapı ve tutarlılık oluşturmaya ve kolaylaştırdığımız sosyal eylemler açısından taktiklerimizi çeşitlendirmeye başladık.
Öğrencilerin taleplerinden bahseder misiniz?
Öncelikle şeffaflık diyorum. Üniversitemizin bu konudaki suç ortaklığı ve daha geniş anlamda İsrail'den çekilme meselesi, öğrencilerin taleplerinin merkezinde yer alıyor. BDS'nin taleplerini yerine getirerek İsrail'le bağlantılı şirketleri boykot etmek ve bu şirketleri tasfiye etmek istiyoruz. Üniversitenin İsrail ile tüm bağlarını kesmesini ve şeffaf olmasını istiyoruz. Ayrıca öğrencilerin protesto nedeniyle cezalandırılmamalarını da sağlamak istiyoruz. Zaten çok sayıda öğrencinin okuldan uzaklaştırıldığını görmüştük, dolayısıyla öğrencilerin suçlamalarının düşürülmesini ve öğretim üyelerinin protesto nedeniyle kovulmayacaklarını bilmelerini istiyoruz. Öğrencilerin de üniversiteye ateşkes çağrısında bulunduğunu düşünüyorum, ancak kişisel olarak bunların ötesinde olduğumuzu düşünüyorum.
Öğrencilerin uzaklaştırıldığını söylediniz. O uzaklaştırmalardan bahsedebilir misiniz, işgali anlatabilir misiniz, az önce gerçekleşen polis operasyonundan
bahsedebilir misiniz? İşgal edilen binanın adı Siemens Hall'dur. Benim anladığım kadarıyla yönetim işgalle bağlantılı olduğu tespit edilen öğrencileri okuldan uzaklaştırmış. Yönetim, öğrencilerin binayı açık tutmak yerine işgal etmeye başlaması üzerine kampüsü resmi olarak kapatma kararı aldı. Aslında burayı hemen kapattılar ve hemen polisi öğrencilere çağırdılar, bu da durumu daha da kızıştırdı ve ardından polis şiddetinin gerçekleştiğini gördük. Barışçıl bir protestoydu ve polis gelene kadar şiddet yoktu, çünkü ülke çapında gerçekleşen tüm bu protestoları ve kampları görmeye çok alışmıştık.
Yönetimin, duruma nasıl tepki vererek durumu gerçekten tırmandırdığını gördük ve ardından bütün bir polis konvoyunun gelmesini beklemeye başladık. Her gün okuldan, kampüsün kapalı olduğunu ve orada bulunan herhangi bir protestocunun yalnızca tutuklanmakla kalmayıp, katılımlarından dolayı sorumlu tutulabileceğini bildiren en az üç resmi bildirim alıyorduk.
Pazartesi günü saatlerce polisin tutuklama yapmak için kampüse geldiğine dair çok sayıda rapor aldık. Akşam 21.30 sıralarında kampüsteki çeşitli erişim noktalarından emirlerini vermeye başladılar ama sanıyorum gece 3.30'a kadar tutuklamalara başlamadılar. En az 35 kişi (çoğu öğrenci ve bir profesör) tutuklandı ancak benim anladığım kadarıyla dün öğleden sonra hepsi serbest bırakıldı. Ücretlerle ilgili kesin ayrıntılardan emin değilim. Öğrenciler, tutuklamaların ertesi günü, kolluk kuvvetlerinden ve CPH başkanı Tom Jackson'dan, kolluk kuvvetlerinin eylemlerini öven alıntıların yer aldığı bir üniversite e-postası aldılar. Kampüs hala teknik olarak kapalıdır ve kampüste yaşayan öğrencilerin kendi bölgelerinin yakınında yürümelerine izin verilmektedir ancak kampüs içinde yürümelerine izin verilmemektedir ve kampüste bu kuralı uygulayan bir polis varlığı bulunmaktadır.
Şu anda ülke genelinde gördüğümüz bu protesto dalgası hakkında ne düşünüyorsunuz?
Bunu gerçekten göreceğimi hiç düşünmemiştim. Bu konunun bu kadar normalleşmesine, özgürleşme anlamında bu kadar aktif hale gelmesine hala hayret ediyorum.
Bu yüzden kesinlikle hayret ediyorum. İlk kez kampüste dolaşıp “Özgür Filistin” duvar yazısını gördüğümde çelişkili duygulara kapıldım. Bir yandan bunu özellikle küçük bir kasabada göreceğimi hiç düşünmezdim. Uzun zamandır burada yaşıyorum ve burada aslında Filistinlilerin varlığı yok. Muhtemelen ondan azımız var.
Ancak son altı aydır pek çok Filistinli gibi ben de dehşete düştüm çünkü bu tür aktivizme genellikle tepkinin ne olduğunu biliyoruz. Şu anda savunmasız olan Filistinlilerin güvenliği konusunda endişeleniyorum, özellikle de Siyonistlerin yoğun olarak bulunduğu böyle küçük bir kasabada. Filistinliler için tam anlamıyla yerleşik bir koruma yok. Pek çok insan için yerleşik koruma var ama aslında Filistinliler için değil. Biz her zaman istisnayız.
Yani umut var ama aynı zamanda sadece öğrenciler için değil, Filistin'in kurtuluşu için mücadele eden herkes için de korku ve korku var. Susturmaya, kontrol etmeye ve cezalandırmaya yönelik pek çok taktik görüyoruz.
Sitemizde Humboldt'taki bazı fakültelerden öğrencilere yönelik polis şiddetini kınayan ve BDS'nin taleplerine destek veren bir açıklama yayınladık . Kampüste aldığınız desteği nasıl değerlendirirsiniz?
Kişisel görüşüme göre bu, okuldaki insanların genel hissini yansıtmıyor. Sanırım pek çok öğretim üyesi, öğrencilerinin sadece soykırım hakkında konuşmak için alan sağlamakla kalmayıp, aynı zamanda tüm bunlar hakkında konuşmak için normal eğitimlerini bir kenara bırakmaları yönündeki baskısını hissetti.
Bölümümde gördüklerime dayanan kişisel görüşüm, bunların bir kısmının, birçok insanın katıldığını belirten performansa dayalı bir şey olduğu yönünde. Bununla birlikte, bu konuda çok kararlı davranan muhteşem öğretim üyeleri var ve öğrencilerin bu destek olmadan bu kadar net ve odaklanmış olacaklarını düşünmüyorum. Sırf bu öğrencilerin desteklenmesini sağlamak için gece gündüz çalışan pek çok öğretim üyesi var.
Bu şaşırtıcı ama aynı zamanda korkutucu çünkü işlerini kaybetme tehlikesi var. İşlerini riske atıyorlar ve bu riskin varlığını bilerek ortaya çıkıyorlar.
Dolayısıyla, kabul edilmesi ve kutlanması gereken büyük bir öğretim kadrosu desteği var, ancak aynı zamanda bu başladığından beri kampüste yüzlerini tam olarak göstermeyen öğretim üyelerinin performans tarafı da var.
Bu konuda raporlama eksikliğinden bahsederek başladık. İnsanların bilmesini istediğiniz ana akım haberde eksik olan ne?
Sanırım bir binayı işgal eden ilk kamp yeri biziz. Oradaki ironi kesinlikle benim ya da herhangi birimizin gözünden kaçmadı ama aynı zamanda neyi protesto ettiğimiz hakkında konuşmanın etkili bir yolu olduğunu da düşünüyorum.
Bu süreçte insanların bilmediği taktikler gördük. İki gün önce polis buldozerlerle gelmeye, beton levhalar getirmeye ve yolun belirli kısımlarını kapatmaya başladı. Öğrencilere, tutuklanmayı önlemek için, kişisel bilgilerinizi verdiğiniz bu "kontrollerden" geçmeleri gerektiğini ve ardından potansiyel olarak cezai işlemlere karşı bağışık olacağınızı söylediler.
Şöyle düşündük: "Vay canına, bu çok tanıdık geliyor. Başka nerede kontrol noktaları ve çimento levhalarla kapatılmış yollar gördük?” Bu olay, ABD'nin askeri ve polis stratejileri açısından İsrail'le olan ilişkisini gerçekten ortaya çıkardı.
Yani bu, haberciliğin bir parçası olduğunu düşünmüyorum. İnsanların okulumuzun temelde kontrol noktaları oluşturmaya çalıştığının farkında olup olmadıklarını bilmiyorum. Ve belirli kişilerin erişimine açık olan veya olmayan belirli yolları kapatın.
Ayrıca başından beri katılan ve katılan öğrencilerle de gurur duyduğumu söyleyeceğim. Bedenlerini ve akademik durumlarını riske atıyorlar. Ülkenin dört bir yanında gerçekleşen tüm bu kamplarla, insanların bu işin uzun ömürlülüğünün gerçekte ne anlama geldiğini anlayacağını umuyorum. Bu üniversiteler öğrencilerin taleplerini karşılayıp karşılamasa da, bu çalışma devam ediyor ve umarım insanlar bu çalışmanın uzun ömürlülüğüne bağlı kalabilir ve işin sadece bu özel yönüne dahil olmazlar. Şu anda dahil olmanın aktif ve erişilebilir yolu bu ama umarım özgür bir Filistin görene kadar bu böyle devam eder.
RÖPORTAJ: MİCHAEL ARRİA
Mondoweiss/Tevhidhaber